Aapjes kijken & speciale verjaardag

Dit keer een blog vanuit Indonesië!

Maandag afscheid genomen van Cebu. Wat een raar gevoel om na vijf maanden opeens in het vliegtuig te zitten en zo weg te vliegen. Want in die vijf maanden in Cebu toch echt wel mijn stad geworden. Wat een heerlijk plekje om te wonen, door de weeks in de drukte van de stad en in het weekend regelmatig naar rustige strandplekjes op het eiland of een eiland in de buurt. En dat zie je dan opeens vanuit de lucht, in het donker. Maar niet te lang bij stil gestaan en mijn gedachten op Sumatra gezet. Vanuit Cebu vloog ik eerst naar Hong Kong. Op hong kong had ik de korte wacht tijd van 9 uur.. en wat was het koud!! (Jullie zullen denken wat stelt ze zich aan) Maar het was gewoon 12 graden!!! En nee hoor, geen verwarming maar gewoon de airco aan op het vliegveld. Stond ik daar in mijn al “warme” kleren, een t-shirt en een trui.. terwijl ieder normaal persoon in een winterjas liep. Dus mijn 9 uur vooral onderkoelt door gekomen. En omdat ik niet kon slapen gebruik gemaakt van de wifi! Scheelt toch dat nacht uren in Azie avond uren zijn in Nederland  Vanuit Hong Kong naar Kuala Lumpur gevlogen, hier gelukkig maar 2 uur wachttijd. En toen vanuit Kuala Lumpur naar Medan. Hier snel mijn visum en bagage gehaald. Buiten stonden Alex (mijn reisgenootje) en onze chaffeur al te wachten om ons naar Bukit Lawang te brengen. Een klein dorpje in de bergen die bekent staat om de orang oetans.

Woensdag morgen ook gelijk een jungle tocht gedaan. Met een gids drie uur lang de bergen in, op zoek naar apen. En die hadden we al snel gevonden! Binnen een half uur stonden we oog in oog met een orang oetan vrouwtje met baby. Wat een prachtige beesten! En wat lijken ze onwijs veel op mensen. Onze gids had fruit mee die we konden voeren. En dat pakte ze zo uit je hand! Bananen, lychees, wortels alles eten ze! Daarna kwamen we nog een thomas leaf monkey tegen. Een grappig aapje met een hanenkam! Ook deze gevoerd, alleen was die wel wat voorzichtiger. De tocht zelf was heel mooi, maar zwaar! Gewoon midden door de jungle over de meest glibberige paden.. als je het al paden kon noemen. Dus regelmatig gebruik moeten maken van bomen of lianen om mezelf op de been te houden. Onderweg ook nog een groep gibbons tegen gekomen, die vonden ons wat minder aardig en werden nog even agressief. Maar gelukkig bleef het daarbij.

Donderdag vanaf Bukit Lawang naar Tangkahan gereden. Met een jeep over een echte bergweg, vol kuilen, stenen en water. Maar een erg mooie weg en veel natuur gezien. Vooral plantages met palmbomen of rubberbomen. Na een ruime twee uur hobbelen bij het dorpje aangekomen waar we verbleven. Waar we ons eerst moesten registreren. En daarna nog 10 minuten moeten lopen naar onze cottage. Een mooi hutje aan de rivier in de bergen . De rest van de dag heerlijk gerelaxt. Ook omdat we nog even een echte tropische regenbui kregen.

Vrijdag mijn verjaardag gevierd. En op wat voor manier! ’s Ochtends al op tijd op door een onuitgenodigde verjaardagsgast. Een muis in ons bed! Die er snel uitgewerkt, maar slapen kwam er daarna niet echt meer van. En om half acht vertrokken we voor onze jungle tocht. Dit keer “echt” de jungle in. Geen apen die werden bij gevoerd of iets dergelijks. En ook moesten we voor deze jungle lange sokken aan om de bloedzuigers tegen te houden. Al lukte dit ondanks de sokken en antibloedzuigers spul niet helemaal. Dus regelmatig gestopt om die vieze kleine beestjes weer van onze kleren uit te halen. Ruim drie uur door de jungle gelopen. Helaas geen apen gezien, maar wel hele mooie bomen en planten. Dus was een hele mooie tocht. Uiteindelijk kwamen we weer op het strandje waar we ook begonnen waren. Hier hebben we gelunched en gerelaxt tot onze olifanten (!!!!!!) ons op kwamen halen. In totaal kwamen er drie olifanten. Twee aan twee mochten we op hun rug gaan zitten. Wat zijn het super grote beesten! In het begin gewoon eng. Helemaal omdat we door de rivier gingen lopen, en hij even gelijk het diepe water in ging. En als zo’n olifant alleen nog met zijn kop en rug boven de rivier uit steekt is het best diep. Maar ook een olifant wend, gewoon een beetje met het ritme mee schommelen. Vanaf de opstap plek afwisselend door het water en over het land naar de wasplek gelopen. Op een gegeven moment mochten we 1 voor 1 nog even echt op de olifant zitten. In zijn nek, net achter zijn oren. En dan moet je evenwicht houden door op het hoofd van de olifant te duwen! Was stiekem best wel blij toen ik weer gewoon op de olifant zat. Bij de wasplek aangekomen eerst weer naar het afstappunt gegaan. Gewoon een verhoging zodat je je niet van de olifant af te hoeven laten vallen. Daarna weer richting het water om ze te wassen. We kregen allemaal een borstel en de olifant ging op zijn ene zij liggen. En dan kun je hem poetsen. Nog even de andere kant en toen was onze olifant er ook wel klaar mee. Waarschijnlijk ook omdat hij wist dat hij daarna gevoerd zou worden. Alle bananen en stukken suikerriet gingen zo naar binnen.. Wat hebben die beesten een ruwe tong! Want je kon ongeveer met je hele hand naar binnen als je dat wou. Na het eten geven kreeg ik een douche. Bijna een scrub douche want wat een harde straal! En steeds vol in mijn gezicht, maar was echt fantastisch! En omdat ze me zo lief vonden en het mijn verjaardag was kreeg ik ook nog een aantal echte olifanten kussen! En omdat terug met de auto zo standaard is ook nog even terug over de rivier op een tube, raftend de rivier af. WAUW!!! Zo’n verjaardag heb ik niet veel vaker gehad.

’s Avonds bij het eten eindelijk mijn cadeautjes uit gepakt. Want die zitten ondertussen al weken in mijn tas. Super lief al die kaartjes, cadeautjes en slingers! En pap & mam, goed stiekem gedaan hoor die slinger! Voelde me echt eventjes jarig! Onze gidsen hadden ook door gekregen dat ik jarig was en die kwamen nog even met een sumatraanse verjaardagshoed! Super mooi & lief. Iedereen dus super bedankt voor alle berichtjes en cadeautjes!! XXX

Gisteren zijn we vanaf de Jungle via Medan naar Berastagi gereden. In Medan nog wat tempels, kerken en andere dingen bezocht. En daarna naar Berastagi gereden. Een mooi dorpje in de bergen, met uitzicht op onze mooie actieve vulkaan. (Maar nu even niet meer hoor!) Vanmorgen dan ook naar een andere vulkaan geweest om te beklimmen. Deze is gelukkig al 400 jaar niet meer actief. Maar nog wel steeds genoeg zwavelgeur! En toch ook kleine kraters met mooie rookpluimpjes. Maar gelukkig heb je ook een prachtig uitzicht bovenop zo’n vulkaan. Heel erg ver kunnen kijken. Vanaf de vulkaan naar een hotspring gereden. Al was deze wel aangelegd, het is nooit erg om in warm water te kunnen liggen. Alleen nu wel weer wat minder dat die stank in je huid trekt ofzo, nu na gedoucht te hebben stink ik nog steeds! Hopelijk verdwijnt dat snel. De rest van de middag kunnen we gelukkig lekker relaxen. Morgen gaan we door naar het toba meer, en hebben we twee dagen geen activiteiten of transfers ingepland staan. Het laatste dagje nog even naar Permatang Siantar, kijken waar Grootmoeder geboren is. En vrijdag alweer naar het vliegveld om naar huis te vliegen. Dus het laatste stukje van mijn reis zal ik dan ook mooi in Nederland typen.

Jullie allemaal alvast fijne kerstdagen! En tot over 6 dagen!

Liefs Miek