afscheid Nienke, Boracay en Little Lambs

Weer een update van mij...

Ondertussen bijna drie weken na de aardbeving. En er is alweer van alles gebeurd in die weken.
Zoals ik in de andere blog ook schreef de eerste week na de aardbeving thuis gebleven. Door toch wel de regelmatige naschokken en de spanning nog in mijn lichaam lekker bij elkaar in mayflower gebleven. Donderdag wel even een kijkje wezen nemen, maar er waren bijna geen kindjes. Vrijdag afscheid wezen nemen. Voor mij raar, maar voor Nienke helemaal omdat die helemaal niet meer terug zal komen. Heel erg jammer dat we geen kindjes meer gezien hebben. Maar de collega's maakten veel goed, met zijn allen pizza gegeten (om 11 uur..pff). En Nienke en ik hebben ons certificaat gekregen, een super leuk aandenken aan drie geweldige maanden!
Door de hele aardbeving toestand hadden Nienke en Falco besloten om hun planning om te gooien, dus zaterdag ochtend afscheid genomen. Raar dat na drie maanden samen het avontuur over is. Maar gelukkig heeft Nienke nog 2 weken van een welverdiende vakantie genoten. En ik vind het heerlijk om hier in Cebu te zitten voor mijn laatste acht weekjes! Samen met alle vrijwilligers en Renske :) Deze zaterdag kwamen ook alle nieuwe vrijwilligers aan. En dat waren er een hoop dit keer. Op dit moment zijn we met 12 vrijwilligers die hier aan de slag zijn. Dus volle boel hier!

De week erop een beetje een gekke week gehad.. Door de aardbeving was het PRIME center gesloten, dus hier kon ik niet naartoe. Daardoor een paar extra dagen thuis gebleven. Zo een beetje tijd gehad om wat meer bij te komen en een poging te doen om bij te slapen. En om samen met Renske wat leuke dingen te doen als afleiding. Woensdag kon ik een half dagje mee naar Franciscus, een weeshuis voor meiden. Super leuk om een ander project te zien. Een hele leuke club meiden die doordat ze vakantie hadden ook allemaal thuis waren. 's Middags weer tijd gehad om bij te slapen. Want zo'n aardbeving heeft echt inpakt op je slaappatroon! Helemaal omdat de naschokken nog steeds door gaan, en vooral komen als het donker is. Donderdag ben ik mee geweest naar the little lambs. Dit is ook het project waar ik afgelopen week ben geweest en mijn laatste vier weken naartoe zal gaan. Een leuke groep van 12 kids, allemaal met een beperking maar heel variërend. Vooral lekker met ze buiten gespeeld, geholpen met eten en douchen.

Om alle stress en spanning lekker van ons af te schudden zijn Renske en ik vrijdag morgen naar Boracay gevlogen.(De andere vrijwilligers zijn met zijn allen naar Malapascua geweest) Een klein eilandje boven Panay. Hier kon je de naschokken gelukkig niet voelen, en dus alles even helemaal vergeten. En het is er ook nog eens prachtig!! Net alsof je door een reisgids loopt, witte stranden, blauw water en palmbomen. Het hele weekend heerlijk gerelaxt, op het strand liggen zonnen & slapen. Gezwommen in die prachtig blauwe zee en 's avonds lekker wezen stappen. Maandag waren we ook nog vrij in verband met de verkiezingen hier, dus een heerlijk lang weekend op Boracay genoten.

Dinsdag moesten we wel weer aan de slag. Van dinsdag tot donderdag op little lambs geweest. Leer de jongens steeds beter kennen (ken gelukkig de namen al) en krijg ook het dagritme meer onder de knie! Woensdag een dagje boven gewerkt. Hier geholpen met eten geven en spelen met de kindjes, wat er ongeveer 30 zijn. Alle kindjes liggen in bedjes en hebben hulp nodig. Vrijdag met Renske bij een nieuw project geweest. Een huis voor kindjes die niet meer thuis kunnen wonen. Vooral op de groep geweest voor de allerkleinsten, 10 super schattige kindjes tussen de 5 maanden en de drie jaar! Had er bijna eentje meer genomen!! Ze waren zo lief! Dus heerlijk om een ochtendje baby's te knuffelen!

Gister voor het eerst na de aardbeving weer naar downtown geweest. Dit is het gedeelte wat vooral getroffen is. Ook bij de kerk geweest waarvan de toren ingestort is. Heel heftig om te zien dat daar bijna niks meer van over is. Ook het fort is beschadigd. Dus langzaam dringt het steeds meer door dat het echt heel heftig is geweest. Dat zelfs zulke oude en, dacht ik, stevige gebouwen instorten.

Aankomende week mag ik op prime center werken, eindelijk! Leuk om dit project ook nog even twee weekjes te zien. En vrijdag mag ik Pap en Mam ophalen van het vliegveld! Super fijn om ze weer even te kunnen zien! De week erop komt ook Daan langs, dus een kleine familie reünie! Helaas moeten Leen en Door gewoon naar school, dus zullen die in Nederland blijven.

Ik zal nog even wat foto's toevoegen.. (ja dat moet nog steeds, maar heb een hoop foto's op facebook staan!)
Tot snel!
XX Miek